ภาษิตไทยจะบอกว่า “สิบพ่อค้าไม่เท่าพระยาเลี้ยง” เพราะว่าการรับราชการในอดีตนั้นทำให้ชีวิตมั่นคง
ส่วนลาวจะมีภาษิตว่า “ไปศึกไปฆ่า ไปค้าไปตัวะ (โกหก)” เพราะในอดีตช่วงเปลี่ยนผ่านเป็น สปป.ลาว พ่อค้าเป็นพวกไม่น่าเชื่อถือ
ส่วนสิงค์โปร์ ที่ค้าขายเก่งมีภาษิตว่า “ผึ้งจะไม่เก็บน้ำหวานจากดอกไม้ที่ร่วงหล่น” การเป็นพ่อค้าจะต้องหาสิ่งที่ดีที่สุดมาขาย!
ภาษิตของแต่ละประเทศก็เป็นเครื่องสะท้อนแนวคิดการดำรงชีวิตของผู้คน ที่มีทั้งความเหมือนและความต่างจนน่าศึกษา ทำไมคนในประเทศนี้ถึงคิดแบบนั้น ยิ่งเรารู้ภาษิตของประเทศเพื่อนบ้านมากขึ้น เราก็อาจจะเข้าใจความรู้สึกลึก ๆ ของคนในประชาคมอาเซียนก็ได้
| โลกทัศน์ของอาเซียนจากภาษิต
รศ.ดร.สุภาพร คงศิริรัตน์ คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร |
